Μετάδοση αρνητικών συναισθημάτων
As research has shown, we generally have little awareness of emotional contagion and its influence on our behavior. It starts when we automatically mimic other people’s facial expressions, body language, tone of voice — which we’re hardwired to do from infancy. What happens next is also “infectious”: Through a variety of physiological and neurological processes, we actually feel the emotions we mimicked — and then act on them.
Από ένα άρθρο του HBR για τη μεταδοτικότητα αρνητικών συναισθημάτων την εποχή του covid.
Με έκανε trigger ο Cowen με ένα κείμενό του για την Κίνα σήμερα, στο οποίο ανέφερε την μετάδοση αρνητικών συναισθημάτων ως το καινούργιο δίπολο αριστεράς-δεξιάς. Ή αλλιώς: αν είσαι με τους γκρινιάρηδες είσαι μέρος του προβλήματος.
Στη δική μου εμπειρία, η γκρίνια (ειδικά) είναι τρομερά τοξική. Θυμάμαι να έχω βγει με συναδέλφους και η γκρίνια του ενός να μεταδίδεται στον διπλανό και να δημιουργεί ένα τέτοιο σπιράλ συναισθημάτων που στο τέλος (α) ένιωθα ότι δουλεύαμε όλοι σε ορυχείο υπό φριχτές συνθήκες και (β) ήμουν συναισθηματικά άδειος.
Bonus: ένα paper ψυχολογίας του 2002 που μελετάει τον μηχανισμό μετάδοσης συναισθημάτων σε ομάδες. Το ενδιαφέρον είναι ότι η συγγραφέας δεν επιβεβαιώνει την αρχική της υπόθεση ότι τα αρνητικά συναισθήματα μεταδίδονται πιο γρήγορα από τα θετικά.