Μεσοπολεμική Αθήνα
Η δουλειά ήταν απαιτητική, ξεθέωμα, για 750 δρχ. μισθό από δέκα το πρωί μέχρι έντεκα το βράδυ. Μια μέρα την κράτησαν ακόμα πιο αργά και στο σχόλασμα ο προϊστάμενος ζήτησε από έναν συνεργάτη να την συνοδέψει σπίτι με το αμάξι. Ο συνεργάτης την κέρασε γάλα σε γαλακτοπωλείο στην αρχή και μετά πώς το γάλα έγινε σαμπάνια, ούτε που το κατάλαβε, και ο μισθός ξοδεύτηκε. Αναγκάστηκε να ζητήσει δανεικά από τη δουλειά, ακολουθούσαν μικρά δωράκια, πάλι μετά για γλεντάκι και ένα πρωί βρέθηκε στο ντιβάνι μιας γκαρσονιέρας δίπλα σε έναν άγνωστο.
Άρχισε να φωνάζει, ο άγνωστος την οδήγησε πίσω στους Αμπελόκηπους έξω από το τμήμα για να του κάνει μήνυση, λέγοντάς της ότι καλύτερα ωστόσο να πάει στην δουλειά της και να σκεφτεί ψύχραιμα, «έχεις καιρό εξάλλου για την μήνυση, ούτε τίποτα θα σε ωφελήσει ούτε τίποτα θα επανορθώσει». Αντιθέτως αν δούλευε μαζί του θα της προσέφερε τα διπλάσια από τη δουλειά της...
Τέλος, ένας άλλος τρόπος είναι ο «αρραβωνιαστικός», που με την υπόσχεση του γάμου «διαφθείρει» το θύμα και μετά με κάποιο πρόσχημα διαλύει τον αρραβώνα. Τότε παρουσιάζεται ως από μηχανής θεός κάποιος που παριστάνει πως ερωτεύεται το κορίτσι και σιγά-σιγά το «αναλαμβάνει».
Ο Τάσος Θεοφίλου στο Inside Story (€) γράφει για τους σωματέμπορους κατά τον Ελληνικό μεσοπόλεμο.