Να κόψουμε το αλκοόλ;
Ο Economist σε ένα γραμμένο διασκεδαστικά αλλά σοβαρό κείμενο προβληματίζεται για την κουλτούρα κατά του αλκοόλ:
Sobriety is taking over the world. The amount of alcohol consumed globally is probably in decline for the first time in history. Across rich countries many members of Gen Z—born after the late 1990s—are shunning alcohol entirely: 30% of Americans in their 20s did not drink in the previous year. Even in France young professionals no longer have a pichet of wine with lunch.
Ο Derek Thompson έχει γράψει εξαιρετικά για τον «αντικοινωνικό αιώνα» στο Atlantic και την μείωση της διάθεσης κοινωνικοποίησης με ανθρώπους με τους οποίους δεν ανήκουμε στην ίδια «φυλή». Η αποχή από το αλκοόλ ίσως κάνει τα πράγματα χειρότερα.
[..] abstinence makes people lonelier. For centuries alcohol has served a social function. It helps people relax. Taking a drink also signals to others that you are happy to be slower and more vulnerable—that you have left your weapon at the door—which puts them at ease. A study from 2012 in Psychological Science found that alcohol increases social bonding. Robin Dunbar of Oxford University and colleagues find that frequenting a pub improves how engaged people feel with their community, in turn raising life satisfaction.
Ίσως είναι μεγάλο το λογικό άλμα, αλλά είμαι από αυτούς που ένα ποτό τους βοηθάει να νιώσουν λιγότερο αμήχανοι. Οπότε καταλαβαίνω.
Many couples credit alcohol, at least in part, for bringing them together. So it may not be a coincidence that the alcohol-shunning young are lonely. Americans aged 15 to 24 spend a third less time socialising than they did in the early 2000s.
Από την άλλη χρειάζομαι πιο χειροπιαστά δεδομένα για να πειστώ ότι η μείωση του αλκοόλ επηρεάζει σοβαρά τη μείωση της δημιουργικότητας στις επιστήμες και τις τέχνες. Αλλά αυτή η παράγραφος δίνει τροφή για σκέψη:
For centuries creative folk, from Aeschylus to Coleridge to Dickens, have relied on alcohol for inspiration. In the 1960s, when productivity was soaring, everyone was drunk all the time. No other drug has played such a consistent role in human innovation. Being intoxicated opens up the possibility of accidents of insight. Purely rational, linear minds have fewer of the flashes of brilliance that can turn an art form or an industry upside-down. It allows brains to disconnect.
Προφανώς κανείς δεν προτείνει να γίνουμε Mad Men και να έχουμε ο καθένας προσωπική κάβα στο γραφείο του. Το υπερβολικό αλκοόλ πράγματι κάνει κακό στην υγεία και την παραγωγικότητα. Αλλά ίσως αυτό το optimization της ζωής μας (a la Huberman) να μας κάνει αποστειρωμένους και βαρετούς.