Χαρά κι ικανοποίηση
Ωραίο κείμενο στους ΝΥΤ γύρω από την παγκόσμια έρευνα χαράς.
All of this was enchanting, but it was a piece of signage that took my breath away. At home in Brooklyn, the library is papered with reminders to “Please keep your voice down.” In contradistinction, the signs at Oodi said, “Please let others work in peace!” The two commands are almost — but meaningfully not — synonymous. The Brooklyn version is a plea for self-control. The Finnish version is a request to acknowledge the existence of other people. You see the difference.
Είναι η αίσθηση του συνόλου ο λόγος που οι Φινλανδοί (και οι Σκανδιναβοί κοντά τους) δηλώνουν οι πιο χαρούμενοι - στην πραγματικότητα οι πιο ικανοποιημένοι - άνθρωποι στον κόσμο;
We talked about children and libraries and the relative safety of our nations. “Every few years there’s a crisis where a baby is stolen but then it is returned or found 15 minutes later,” she said, of Finland. “Nothing severe.” Her son finished his purée, and they waved goodbye, off to explore the fairy-tale wall.
Από την άλλη οι Κορεάτες είναι στη θέση 58 και οι Ιάπωνες στη θέση 55. Δεν είδα μωρά μόνα τους στην Κορέα (στην Κοπεγχάγη έχω δει), αλλά είδα κόσμο να αφήνει τσάντες και κινητά μόνα τους για ώρα χωρίς ανησυχία. Στη Σεούλ και το Τόκιο ο δημόσιος χώρος σημαίνει κάτι - για παράδειγμα είσαι υπεύθυνος για τα σκουπίδια σου.
Όλο το κείμενο αξίζει μια ανάγνωση, για τα ερωτήματα που φέρνει μετά. Πώς ορίζεται η χαρά, η ικανοποίηση, αν είναι μόνο κακό να είσαι ανικανοποίητος, πώς η γενική ικανοποίηση δεν αποτρέπει τους Φινλανδούς από το να έχουν δραστήρια τεχνολογική σκηνή, κ.λπ.